Veteranen- en Bevrijdingsdag ´s-Hertogenbosch - herdenkingen - concerten - 27 oktober 2017
Veteranen- en Bevrijdingsdag ´s-Hertogenbosch - herdenkingen - concerten - 27 oktober 2017
- Welsh Room in het stadhuis,
hier was later op de ochtend een ontvangst van veteranen en 1 van de Liberators van 1944, dhr Butcher.
- In de Oranjezaal was een ontvangst door de gemeente van de werkgroep Klein Monument van de Kring Vrienden van 's-Hertogenbosch. Jan de Wit herdacht Piet Kerssens die op de Wilhelminabrug gesneuveld is bij de bevrijding.
Aanwezig waren, familieleden van Piet Kerssens, enkele veteranen en leden van de familie Marcolina. Na de ontvangst volgde een wandeling naar de Wilheminabrug.
Jan de Wit vermeldde ook de Erelijst van slachtoffers in Den Bosch tijdens de Tweede Wereldoorlog. (zie onder **)
Herdenking bij Wilhelminabrug door werkgroep Klein Monument van de Kring Vrienden van 's-Hertogenbosch.
- Piet Kerssens (7-3-1921), een Bosschenaar die met het Amerikaanse leger mee optrok, werd op 26 oktober 1944 getroffen toen hij, in Engels uniform, een gewonde Engelse soldaat van de door de Duitsers kapotgeschoten Wilhelminabrug wilde halen. Hij werd door een sluipschutter neergeschoten ondanks dat hij een rodekruis-vlag meevoerde. Hij overleed in de nacht van 26 op 27 oktober in het hospitaal in Rosmalen. Van Piet waren enkele familieleden en bekenden aanwezig die bloemen legden.
Mevrouw van Os was ooit de initiatiefneemster van de herdenking; zij legde op deze plaats altijd bloemen neer. Ze vertelde later altijd dat zij Piet de avond voor zijn dood nog een kusje gegeven had ... Deze herdenking van 2017 heeft zij niet meer mee kunnen maken want ze was in de week ervoor overleden en werd juist op deze dag om 11 uur begraven.
Voorzitter Hans van Bavel las een tekst voor. Ron vd Voort leidde de bijeenkomst.
- Er waren dit jaar twee leerlingen aanwezig van de Beekman-school die het mounumentje geadopteerd heeft. Zij legden ook bloemen.
- Op 26 oktober '44 stierf Enrico Marcolina (24-mei-1922, Bosschenaar van een Italiaanse vader en een Bossche moeder) toen hij bij de Wilhelminabrug vanuit het raam van een fabriek aan de Sint-Janssingel keek waar de Duitsers aan de overkant bij het station lagen. Hij zat bij de Ondergrondse (het verzet) en was door vrienden daarvan bij zijn ouders in een schuilkelder aan de Hinthamerstraat opgehaald. Ook hij werd getroffen door een kogel van een Duitse sluipschutter die aan de Stationsweg zat. Isabel Michels, aangetrouwd familielid, vertelde kort het verhaal van Enrico van wie nu voor het eerst een aantal familieleden aanwezig waren, oa een jongere broer (85) en een achternichtje dat ook bloemen legde.
De veteranen van Den Bosch deden dat bij het monumentje voor Piet Kerssens en deden dat ook aan de kant van de brug waar Enrico Marcolina gesneuveld is. Zie ook de aparte pagina over Enrico Marcolina
- Beide mannen, die elkaar kenden uit de Hinthamerstraat waar zij tegenover elkaar woonden, zijn begraven op Groenendaal in Orthen. Bij alle gevechtshandelingen stierven rond de bevrijding 236 Bosschenaren.
- Piet van Leeuwe, die in de oorlog als kind in de Visstraat woonde, vertelde over zijn herinneringen aan de vernielingen door de strijd.
- herdenking bij Welsh Monument in Hintham georganiseerd door het Gemengd Koor 's-Hertogenbosch, met medewerking van o.a. De ouwe stomp. Het Gemengd Koor ’s-Hertogenbosch zong het ‘World War II Requiem’ van Benjamin Britten.
Een leerling van het Sint-Janslyceum, Shannon Zoulfi, las haar tekst* over vrijheid voor en een gedicht in het Engels van een soldaat uit de Eerste Wereldoorlog. Jan de Wit van de gemeente herinnerde aan de rond 700 doden die door de oorlog in Den Bosch gevallen zijn, en aan de ruim 140 Liberators die sneuvelden bij de bevrijding van de stad (een aantal ligt in Uden op het oorlogskerkhof begraven).
De volksliederen van Great Britain, Wales en Nederland werden gespeeld, dirigent was Henk van der Sanden. De soliste was Llio Evans uit Wales. Inno van Riemsdijk van het Gemengd Koor was de ceremoniemeester.
- Veteranenconcert met de Kon. Marinierskapel, in het Theater aan de Parade, georganiseerd door de gemeente voor de veteranen uit 's-Hertogenbosch, Vught en Heusden die welkom werden geheten door loco-burgemeester Eric Logister, zelf ook veteraan.
- presentatie door Peter Muller van de Bossche tijdmachine , via websites te bekijken en te wandelen. De app komt later.
De Bevrijdingsroute is een pilot / kick-off maar is nu al volledig te wandelen.
- presentatie door Henk Smeets van het Vughts museum over de veteranen in Vught.
- gezamenlijk eten, de blauwe hap, en tijd elkaar te ontmoeten waarvoor deze veteranendag bedoeld is. en dat werkte. Twee veteranen die nu collega's van elkaar zijn wisten niet dat ze naar het zelfde gebied uitgezonden zijn geweest. Daar kwamen ze nu achter. Aan een andere tafel hoorde je de opmerking: "Ik wist niet dat jij ook naar Indonesië gestuurd was".
- Bevrijdingsconcert door het Gemengd Koor 's-Hertogenbosch met als soliste Llio Evans uit Wales. Ook in het Theater aan de Parade. Dirigent Henk van der Sanden, Rein Boeijen, piano. Shannon Zoulfi las haar tekst* over vrijheid voor en een Engels gedicht uit de Eerste Wereldoorlog.
zie ook de foto's van de Bevrijdingsdag 2015 en van 2016
zie ook de Boschtion-foto's voor de herdenking van oktober 2014
zie evt ook de opening van de Welsh Bridge in 2015
info Erelijst van de gemeente 's-Hertogenbosch
©2017 Gerard Monté
*De tekst van Shannon Zoulfi
Dragen wat je wil, doen wat wil doen en zijn wie je wil zijn.
Het klinkt nu misschien wel vanzelfsprekend maar dat is niet.
Nog geen eeuw geleden was er ook in Den Bosch geen vrijheid.
Langzaam maar zeker werd het juist vanzelfsprekend om hier niet jezelf te zijn. De waarde van een
individueel mensenleven zakte naar een dieptepunt.
Echt leven was gevaarlijk, om echt te leven was lef nodig.
Maar wanneer leeft een mens dan echt? Echt leven betekent meer dan enkel je hart laten kloppen.
Men leeft pas echt wanneer het zijn hart kan laten spreken.
Tot en met 1944 gaven mensen afkomstig uit alle windstreken hun leven om ons te laten leven.
Sommigen van hen deden dat met kogels anderen door een onderduikadres aan te bieden of tegen
de regels in te schrijven wat zij wilden schrijven. Allemaal lieten zij hun hart spreken.
Dat vrijheid hedendaags door vele als vanzelfsprekend wordt beschouwd hebben wij te danken aan
deze helden.
Hier in Den Bosch anno 2017 hoef ik niet bang te zijn om hier te spreken, ik kan zeggen wil en zijn
wie ik ben.
Hoewel angst ons probeert te regeren leren wij nog steeds van het verleden. Dankzij alle helden die
hun angst verdrongen en hun liefde voor de medemens toonde is vrijheid vanzelfsprekend
geworden. Onze verplichting nu is om dit zo te houden, want vrijheid hoort vanzelfsprekend te zijn.
(c) Shannon Zoulfi
**tekst van de gemeente over de Erelijst.
>>>Tijdens de jaarlijkse Nationale Dodenherdenking werd de concept-Erelijst van slachtoffers van de gemeente ’s-Hertogenbosch gepresenteerd. Op deze lijst staan 759 burgers en militairen die zijn omgekomen in oorlogssituaties en bij vredesoperaties. Het zijn slachtoffers sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in ons Koninkrijk of ergens anders in de wereld. Op de lijst staan ook 146 Britse militairen die voor de vrijheid van ’s-Hertogenbosch zijn gesneuveld. Om tot de Erelijst te komen is een groot aantal bronnen geraadpleegd. Maar het kan zijn dat het overzicht nog niet helemaal klopt.
We willen de inwoners graag betrekken bij een laatste controle van deze belangrijke Erelijst. Via de Erelijst webpagina kunnen de gegevens van namen van oorlogsslachtoffers uit onze gemeente gecontroleerd worden. Tot 1 januari kunnen wijzigingen doorgegeven worden. Daarna krijgt de Erelijst van de gemeente ’s-Hertogenbosch een blijvende status. De Erelijst wordt dan onderdeel van de jaarlijkse Nationale Dodenherdenking. Ook krijgen alle kernen van onze gemeente de lijst aangeboden. En de Erelijst krijgt een waardige plaats in ons Stadhuis.<<<